De Wageningse Eng door de jaren heen

De leden van De Korenschoof produceren hun graan op de Wageningse Eng, een oud agrarisch cultuurlandschap op de westelijke flank van de Veluwe. De Eng is een stuwwal ontstaan vanuit de Gelderse Vallei tijdens de voorlaatste ijstijd, het Saalien, 200.000 tot 125.000 jaar geleden, toen een gletscher de huidige Gelderse Vallei binnendrong en de stuwwallen van de Veluwe en de Utrechtse Heuvelrug vormde.

De Eng heeft een 30-50 cm dikke laag bovengrond, die is ontstaan door eeuwenlang gebruik als bouwland. Maar door de zandige ondergrond is de Wageningse Eng niet erg vruchtbaar en bovendien tamelijk droog.

De ontginning van De Eng is waarschijnlijk al rond het jaar 500 gestart. Oorspronkelijk waren boekweit en graan (vooral rogge) de belangrijkste gewassen. Van de zeventiende tot de negentiende eeuw is een deel van de Eng in gebruik geweest voor de productie van tabak.

Karakteristiek voor de Wageningse Eng zijn de kleine kavels. Door het intensieve gebruik is de Eng altijd een open gebied geweest met lange zichtlijnen en een grote toegankelijkheid. Met de overwegend kleinschalige verkaveling en openheid is de Wageningse Eng een van de laatste resten van de uitgestrekte dorpsakkers aan de zuidwestrand van de Veluwe.

Vroeger hadden de meeste boerenbedrijven rondom Wageningen en Bennekom landbouwpercelen op de stuwwal en gras en hooilanden in het Binnenveld, waar ’s zomers ook de koeien stonden. We proberen daarom elk jaar mest van de koeien van boerderij De Hooilanden of van de schapen van Grebbeveld weer op onze akkers te brengen. En ook om na de oogst het stro weer terug naar De Hooilanden te krijgen.